«Η καλή πλευρά της ζωής…» της Μαρίας Βέρρου
Υπάρχουν θαυμάσια και αξιοζήλευτα πράγματα να απολαύσει ανενόχλητα κάποιος σ’ αυτό το τεμπέλικο σπίτι με τα μεγάλα ευγενώς ταπετσαρισμένα δωμάτια, τα θηριώδη παράθυρα, με τις σαντούκ βαριές κουρτίνες να κρέμονται ανενόχλητες, σαγηνευτικά αδιάφορες, τα πνιγμένα με χιλιάδες μικροαντικείμενα έπιπλα, εκείνους τους μπλε σαξ βελούδινους καναπέδες μπροστά στο τζάκι, όταν ανάβει απλώνω τις πατούσες μου και τις αφήνω να καούν από τη θέρμη του και τόσα άλλα, προκλητικά και χυμώδη. Όπως το ξύλινο πάτωμα, μαλακό και αρκετά αθόρυβο, – αν…