«Ανάσταση» της Μαρίας Βέρρου
Να σηκωθεί, να μη σηκωθεί, η τηλεόραση έπαιζε, θα έβλεπε τα γεγονότα από την ασφάλεια του κρεβατιού της, ανάμεσα στα ζεστά παπλώματα, είχε σκεπαστεί μέχρι πάνω, το κορμί της ψαχούλευε τα σεντόνια, σε κάθε της κίνηση διαμαρτύρονταν λες και τους χάλαγε την ησυχία, τόλμησε να ρίξει μια ματιά πρώτα στο χέρι της, ο καρπός της κρεμόταν ανήμπορος, το χέρι προσπαθούσε να ισορροπήσει στην αδυναμία του, μια κλεφτή ματιά μέσα από το νυχτικό, στο στήθος της, ανύπαρκτο, δύο τομές χαμογελαστές πάνω…