«Ο Λένιν στον Άγιο Αντώνιο» – Απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο της Μέμης Κατσώνη
Ο Λένιν στον Άγιο Αντώνιο Είμαι μια νυχτερίδα κρεμασμένη ανάποδα μέσα στο σκοτάδι και ξέρω πως είμαι κρεμασμένη ανάποδα μέσα στο σκοτάδι, γιατί το σκοτάδι έχει ήχο χνουδωτό σαν τα φτερά μου και ξέρω πως είμαι μια νυχτερίδα γιατί είμαι μέσα μου και το μέσα μου έχει ήχο πνιχτό σαν το αίμα μου και είμαι μια νυχτερίδα που ξέρει πως είναι μια νυχτερίδα κρεμασμένη ανάποδα μέσα στο σκοτάδι μέσα στον ήχο μέσα στο μετρό. Α: Όχι, ρε πούστη…